Het ouderwetse buurtgevoel

Diederik en zijn vrouw zijn 34 jaar geleden vanuit Markelo naar Stokkum, een buurtschap van Markelo, verhuisd. Wat vooral aansprak was ‘het ouderwetse buurtgevoel’. “Het was alsof de tijd terugging. Iedereen kent elkaar, de banden in de buurt zijn heel hecht. Het is echt een buurt waar je samenwoont en samen dingen doet. Ook als er nieuwe mensen komen wonen.”

De samenhang van mens en natuur

Volgens Diederik typeert dat ontzettend de omgeving. “De samenhang van mensen en omgeving vormt hier het karakter. Het verrast de ‘buitenstaander’ misschien, maar we zijn hier heel open. Mensen worden al snel opgenomen in de omgeving en de gemeenschap. Mijn opa zei altijd: wie neugt oe oet. Dat betekent: we nodigen je uit. En tegen de mensen die hier al zijn geweest, zeggen we: wier komm’n, oftewel kom nog eens terug.” Het is duidelijk dat het ‘noaberschap’ hier goed aanwezig is.

“Mijn opa zei altijd: ‘Wie neugt oe oet.’ Oftewel: we nodigen je bij ons uit.”

Wisselende landschappen

“Het mooie van Stokkum is dat we vanuit ons terras geen boerderij of bebouwing zien. Alleen maar bomen en een heuvelachtig landschap,” vertelt Diederik trots. “We krijgen dan ook vaak het compliment dat we prachtig wonen. En dat vinden we zelf ook!” Het gebied rondom Markelo bevat kleine paadjes, glooiende essen (typisch glooiende akkers) en slingerende routes. “Als je gaat wandelen krijg je na elke bocht weer wat nieuws te zien. Dan piept er ineens een dak van een boerderij boven de heuvel uit.”

Toegankelijk

En voor wie denkt dat Markelo ver weg is? Daar heeft Diederik meteen antwoord op. “In vijftien jaar tijd zijn mensen hier komen wonen uit Driebergen, Alphen aan de Rijn, Ouderkerk aan de Amstel, Enschede. Daarbij is de verbinding van Amsterdam naar Markelo een hele mooie. Het valt hartstikke mee hoe ver het is.”